دکتر هادی پدر

زندگیمو مثلِ آیینه

با نگاهِت آشنا کردم

یادمه از اولین لحظه

من تورو پدر صدا کردم

زیر سقفِ آسمون ، دستات

جون پناهِ خستگی ها بود

روبرویِ بی قراری هام

بودنِت ، تعریفِ دریا بود



"خونه هرنفس تورو یادم‌ میاره

بغضایِ پنهونِ من ادامه داره

مرد بودی ، تویِ این دنیایِ نامرد

جای خالیِ تو رو نمیشه پر کرد"



بینِ این روزایِ تکراری

روحِ بی تابِ منو دریاب

خسته م از اینهمه بیداری

راضی ام ، ببینمِت تو خواب

خاطراتمونو گم کردم

مهربونی تورو کم داره

سهمِ من از داشتنِت حالا

قابِ عکسِ رویِ دیواره