رسول صابری فرشته نجات

شده بیمار نگاهت
قلب پر درد زمونه
تب سرد این جهانو
مِهر دستات مینشونه
تو فرشته نجاتی
جای زخمِ روی شونه ات
جای تو روی زمین نیس
هنوز آسمون خونه ات
توی دنیای پر از زخم
عشق تو مرهم ما شد
اون دل دریایی تو
سپر همین بلا شد
تپش قلب صبورت
نبض این جنگ شبونه است
میگذریم از این شب سرد
خنده هات گرمی خونه است
راه رد شدن از این شب
چیه غیر عشق و امید
نفس دنیا میگیره
بی تو تو شبای تردید
شده درمون همین غم
مهر واگیر نگاهت
من که مدیون نگاتم
میمونم بپای راهت