رضا رظیم جناب پاییز

جناب پاییز به سبک هر روزش
میپاشید از اون گرد زرد مرموزش
تا دید زمین که تنهاش میذاره ترسو نیست
کل دنیا پر شد از طالیی های مصنوعیش
یه گوی سنگی قل میخورد دو ر
جناب پاییز که خیلی خوش قوله
میدونست آیینه های هر اتاق زندون
پر از لکه های دست و پای جن بود
از شما چه پنهون ظهر جمعه ها توو سرزمین ما یه دنیای دیگه ست
اما امروز هر کسی میپرسه دو سه بار، چی اومده سر گرگ های بی دست و پا
انگیزه مجرم و هزار دلیل دیگه هست به جز واقعیت
یکی پاییز رو برده خود ماه که معتقده نبایست به دزدها بگی بد
رو در یه دست نوشته ی گالیه آمیزه
شرح حال و روز جناب پاییزه
از خوردن ضربه از چشم خودی ها
تا تماشای رقص اجنه و دیوها
خونسرد، ظهر جمع ست، میدونست چه ماجرایی شده و بعد
دیوها اومدن تا با تشریفات خاص، جناب پاییز رو بب رند
دور از چشم زمینی ها میخونده نامه هایی رو که هر هفته
ساکنین ماه وعده داده بودن، یه پادشاهی رو که در ح دشه
هی میخوان جناب پاییز به سبک هر روزش
کل ماه رو پر کنه از گرد زرد مرموزش