رضا شیری من کجای زندگیتم

زیرو رو می شم هنوز
از کمترین آشفتگی تن
خیلی دوست دارم بدونم
من کجای زندگیتم
باز واسم درد دل کن من همه دنیامو میدم
واسه تکرار یه جمله که یک شب از تو شنیدم
من به تو نیاز دارم برای تقویم و کندم
بذار با روزای روشن همه زخماتو ببندم
من به تو نیاز دارم تکیه کن به شونه ی من
هرجا دستامو بگیری میشه سقف خونه ی من
اگه باور کنم تقدیرو میمیرم چقدر این لحظه های تلخ زیبایی
سکوتت بین ما فاصله میذاره چطور برم سفر وقتی تو تنهایی
من به تو نیاز دارم برای تقویم و کندم
بذار با روزای روشن همه زخماتو ببندم
من به تو نیاز دارم تکیه کن به شونه ی من
هرجا دستامو بگیری میشه سقف خونه ی من