رضا فرزام ماه آسمانم

دیوانه جان چشمم ، به دیدنت عادت دارد
حالت خنده ی تو به ماه شباهت دارد
نبودی یک روزو دل شده دیوانه
راهی شدم هرجا من خانه به خانه
در جست و جوی تو ، در پی بوی تو
تیر مژگان تو ، آن چین دامان تو
جان من و جان تو ، ای یار من ای جانم ، ماه آسمانم
ای دل آرام من ، یار گل اندام من ، یاد تو آرام من
ای یار من ای زیبا ، چشم تو چون دریا
وای از موج مویت ، ماندم در آرزویت
رد شوم ز کویت ، بو کنم عطر تو را
کاش در آشیانه ای ، با دل دیوانه ای
بکشم شانه ای ، گیسوی چتر تو را