رضا فرید فیک

تا چشامو وامیکنم یه تصویر فیک ازت
میادجلو چشم من من پای تو حیف شدم
چه روزای سختی برام بدون تو طی شدن
خیلی مدت گذشت تا باز باخودم اوکی شدم
نمیذاشتم کسی بخواد چپ نگاه کنه تورو
ولی تو صاف تو چشام نگاه کردی گفتی برو
من نمیدونم یه مرض لاعلاجه عشق تو
نمیتونم یلحظه در بیام از تو فکر تو
من دلمو به چیه تو خوش کردم
سرتو به یه دنیا پشت کردم
وقتی که سرد شدی بامن
دیگ چراغ ارزوهامو بعدتو خاموش کردم

میبینم خودمو تو ایینه
سرم همش جلو خودم پایینه
تو فکرتو نبودن آنیه
شاید فقط درحد یه ثانیه
تیک و تیک ساعتم
تموم شده طاقتم
سردرنمیارم خودمم ازاین حالتم
خاطره هات بامنن و
دلخوشی حالمن
دلیل مرگ وسقوطم شکستن بالمن