رضا هجری سیگار

رد میشی از من تا
راه عبورت شم
بی‌سر، صدا میری
تا سوتو کورت شم

میریو جسمم به
این مرگ، تن میده
بغصو شبو گریه
تشکیل من ،میده


سیگارو با غمت
هی دود میکنم
فکرتو پک به پک
نابود میکنم

سیگار میکشم
با حبس هر نفس
تسلیم میشه عشق
توی سینه ‌ی قفس

سرسخته سرسنگین
این عشق غمگینه
با تو سرم انگار
بدجوری سنگینه


سردردو سرگیجه
عاقبت مستی
هی حال بی حالی
تو با کی همدستی دستی



عشق تو باعث شد
هی زخم بردارم
هی درد لذت بخش
زخمامو دوس دارم


تو رو به شب رفتی
هرچی غروب ترشه
میترسم این زخما
بدجوری خوبتر شه