سجاد جوادیان زمستون تکراری

سرد دستام اما
به هوای اینجا
دیگه عادت کردم
حالا که میدونم
به روزای خوبم
نمیشه برگردم
از اون زمستونی که جا موندم
انگار هر روزم رو تکرارم
اصلا نمیدونم کدوم فصله
روزای سردم رو نمیشمارم
این همه روزای سردو بی تو
نمیدونی که چطور سر کردم
هرزمستون تو خودم میبارم
هر زمستون تازه میشه دردم
خیلی وقته دیگه
زندگی واسه من
یه قطار سرده
که فقط بی مقصد
داره میره اما
نمیشه برگرده
هر روز و هر فصلی که رد میشه
سرما توی این شهر میمونه
چند ساله رفتی من نمیدونم
این چندمین روز زمستونه