سجاد نصیری بهونه

ای که زیبایی تو در دل من نقش بسته
بعد هجران تو در دل غمی بنشسته
ای همه دار و ندارِ دل بی تاب من
بعد تو شیشه ی عمرم بخدا بشکسته
بی تو من در به در خرابه های شهرم
تو ببین من با خودم با همه دنیا قهرم
هر طرف مینگرم نمیروی از یادم
پرُ لبریز شده بی تو دگر این صبرم
آه ای عشق نمیبینی غم قلب مرا
آه ای یار کشیدی تو به دار عشق مرا
آه ای عشق نمیبینی غمِ قلب مرا
آه ای یار کشیدی تو به دار عشق مرا

از خیالم بروی دل از غصه میمیره
حال من را تو ببین دل بهانه میگیره
بگذری از دل من ،من از عشق نمیگذرم
همه ی عمرمنی ،سایه ات روی سرم

ای که زیبایی تو در دل من نقش بسته
بعد هجران تو در دل غمی بنشسته
ای همه دار و ندارِ دل بی تاب من
بعد تو شیشه ی عمرم بخدا بشکسته
بی تو من در به در خرابه های شهرم
تو ببین من با خودم با همه دنیا قهرم
هر طرف مینگرم نمیروی از یادم
پرُ لبریز شده بی تو دگر این صبرم
آه ای عشق نمیبینی غم قلب مرا
آه ای یار کشیدی تو به دار عشق مرا
آه ای عشق نمیبینی غمِ قلب مرا
آه ای یار کشیدی تو به دار عشق مرا