سعید انصاری دل ساده

یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود
اون که من میخواستمش ناز و دوست داشتنی بود
با دلم راه میومد دل مهربونی داشت
توی عشق و عاشقی واسه من کم‌ نمیزاشت
صداش بهم احساس و میداد و نگاش آرامش
فکر میکردم این اونه همونی که میخوامش
فکر میکردم با منه با عشق من پیر میشه
فکر نمیکردم بره یه روز ازم سیر بشه
ای دل ساده باز دل به کی دادی
کاش میدونستی واسش خیلی زیادی
کاش میدونستی یه روز میبرتت از یاد
ای دل ساده ای داد بیداد
خاطراتشم هنوز نمیره از یادم
من چجوری تا این حد بهش دل دادم
من نمیدونستم آخر این عشق کجاس
من میخواستم عاشقم شه ولی اون نمیخواست