سعید متینی نفرین

هنوزم تصویر مرگ بودنت
ضربان قلبمو تند میکنه
بوی عطر پیرهنت که میپیچه
بی هوا قدم هامو کند میکنه
هنوزم وقتی که حرف تو میشه
دستو پام شروع به لرزش میکنن
دکترا، میگن که من روانیم
میخوان عشقمو بی ارزش بکنن

نفرین به این ،دلتنگیه ،بی وجدان
نفرین به این ،تنهاییِ،بی پایان

من اسیرِ خونه ایی شدم که توش
آدما از خودشون فرارین
با یه مشت قرص دارن آروم میگیرن
وقتی که دچار بی قرارین
یکی اینجاست که نگاش مثله توِ
مثله تو، تویی که عاشقت شدم
ساعتا به چشم اون خیره میشم
ساعتا دوباره میرم تو خودم

نفرین به این ،دلتنگیه ،بی وجدان
نفرین به این ،تنهاییِ،بی پایان