سعید محقق محال

بعداز تو که دیوانه ترم
از خودم بیخبرم
کاش ای کاش تو میماندی کنارم
رفتی شدی حسرت من
بیقرار دل من
آوار شدم که بر سر خودم ببارم
بدون تو محالم تویی دارو ندارم
تورو این دل به تقدیرت سپرده
صاحب جان و تنم
زخمی این عشق منم
کوله باره خاطراتت یادگارت را مبر
عشق درمانم نشد
عشق همراهم نشد
نیمه ی جا مانده از این تن که جامانده مبر
تنها میمانم
این خیابان بی تو بامن آشنانیست
عمرم ای جانم حالم اینگاری برای اشنا نیست
بدون تو محالم تویی دارو ندارم
تورو این دل به تقدیرت سپرده
صاحب جان و تنم
زخمی این عشق منم
کوله باره خاطراتت یادگارت را مبر
عشق درمانم نشد
عشق همراهم نشد
نیمه ی جا مانده از این تن که جامانده مبر