سیامکث آرزو

همه هست آرزویم
که ببینم از تو تویی
چه زیان تو را که من هم
برسم به آرزویی
به کسی جمال خود را
ننموده ای و بینم
همه‌جا به هر زبانی
بود از تو گفتگویی
به ره تو بس که نالم
ز غم تو بس که مویم
شده ام ز ناله نالی
شده ام ز مویه مویی
همه خوشدل اینکه مطرب
بزند به تار چنگی
من از آن خوشم که چنگی
بزنم به تار مویی
همه موسم تفرج
به چمن روند و صحرا
تو قدم به چشم من نه
بنشین کنار جویی
بنموده تیره روزم
ستم سیاه چشمی
بنموده مو سپیدم
صنم سپید رویی