سیاوش امینی تهران با تو

من نفس کم میارم
وقتی تو رو به رومی
یه چیزی تو چشماته
تو خودت که نمیدونی
میزنه یه چی تو قلبم
دل من آروم نداره
خوبه تو هستی آخه تهران
بی تو اکسیژن کم میاره
دوست دارم جون و دلم
آخ که دلم چقدر هوا تو داره
دوست دارم جون و دلم
دوری تو منو از پا در میاره


دست بده بهم
بوسه هامو پس بده بهم
قدم قدم باهام بیا جون بده بهم
خیابونا خیلی خلوتن
وقتی دستات نیست تو دست من
تهران با تو قشنگه فقط
جانه دل تو فقط لبخند بزن
تو چشات یه معادله اس
لب به لب یه معاشقه اس
با چشم من درگیر عشقی و انگار یه مسابقه اس
چشامو بستم بازنده بشم
باز منو بغل مهمون کنی
همه دارن ما رو نگاه میکنن
ولی مهم نیس واسه من قانون تویی
شرم نیست از بوسیدنت
بغل گرفتن و بو کردنت
به همه حسودا میفهمونم من
بت شدی برام و میپرستمت
من قربون ناز کردنتم و
این فاصله قشنگه بازم
چون من با دل عاشقم
این آهنگو واسه تو میسازم