سیمون رونین مصلوب

مثه مریخ أزم دوری و سرد
من شدم کالبدى از طاعونو درد
حالا از این اجتماع رونده و ترد
تو ببین دوری تو با من چه کرد
دیگه فایده ای نداره قرص و الکل
هى نزن بیخود به این حافظ تفعل
بزا عشقمون بمونه مثه سمبل
بزا دنیا بزنه به عشقمون زل
یه کاریم کن که بشه , دردو غصهام فراموش
با یه بؤسه یا یه واژه یا شاید حتی یه اغوش
یه شراب کهنه میخوام که منو بکوبه و از نو بسازه
یه فرشته زمینی که با کشتیه فضاییش تا ستارهها بتازه
یه ستاره پر از منظومها و خالی از زمین ما
یه جا که گرگایه وحشی نباشن بیست چارى تو کمین ما
یه خونه لازممه پنجرهاش،رو به نور آسمون باز بشن
یه جا که تو باشیو من واسه موزیک صدات ساز بشم
منو مصلوب خودت کن،بزا باشى به تنم وصل
منو مجذوب خودت کن تا هنوز جون تو تنم هست
منو مجنون خودت کن ، تا هنوز خون تو رگم هست
بده فرمون به دله من ،تا هنوز ماه تو شبم هست
وقتی بهت فک میکنم
بدنم شل میشه
انگار یه چیزی تو تنم
منو به سمتت حل میده
تک تک مولکولام میشن
مجذوب چشم نازت
میخواد برقصه این دلم
با ملودیه سازت
وقتى بهت فک میکنم
قلبم میره رو ویبره
نبودت آتیشم زده
دنیامو کرده تیره
کاشکى بودى میدی
دلم شده یه ولگرد
از وقتى که تو رفتى
دیگه تنم نداره قدرت
کاشکی بشی یه زمین
تا من برات ماه بشم
بیست چاری دورت بگردم
نور تو شبهات بشم
کاشکى بیاى به خوابم
بازم یه شب دوباره
اخه بغضم داره میترکه
ونزدیکه انفجاره
وقتى میای به خوابم
بزا الکى خوش باشم
ببر حتى روحمو چون
دیگه نمیخوام صبح پاشم
لعنتی بکش بیرون
روحو از این کالبد بیجون
دارم میشم ویرون
بی اون …..
منو مصلوب خودت کن،بزا باشى به تنم وصل
منو مجذوب خودت کن تا هنوز جون تو تنم هست
منو مجنون خودت کن ، تا هنوز ماه تو شبم هست
بده فرمون به دله من ،تا هنوز خون تو رگم هست