شاهرخ هدایتی دایه

دایە گیان ناوت مەزن ھێژاو بەڕێزە دایە گیان
عاڵەمی مەعنا ئەبەخشێ ھێندە بە ھێزە دایە گیان
دایە ،دایە ،دایە گیان
من دەڵێم دایە ،دەڵێت گیان
گیان فیدات کەم دایە گیان
سەر بە سەرگەردی سەر و ،شێوە و سەفات کەم دایە گیان
دایە،دایە،دایە گیان
دایە گیان گەرچی پڕە ژینت لە ناکۆکی ژیان
پێکەنینت خەم ڕەوێن و شادی ھێنە دایە گیان
دایە،دایە، دایە گیان
دایە گیان من تاسەبارم ئەر لە لات بم دایە گیان
شاھیدی میھر و وەفا و تینی نیگات بم دایە گیان
گەرچی ئەمڕۆ دوور لە لای تۆ و نیشتمانم دایە گیان
نیشتمان و تۆ ئۆمیدن بۆ ژیانم دایە گیان
چۆنکە دەس نادا بدەم ئەژنۆ لە بەر پێت دایە گیان
دەستەکانت ماچ ئەکەم ئێستە لە دوورە و دایە گیان
مادر جان! نامت یگانە و عزیز و حرمت دار است مادر جان!
دنیایی معنا می بخشد تا آن حد پرتوان است مادر جان!
مادر! مادر! مادر جان!
من می گویم مادر! تو می گویی جان!
جان فدایت کنم مادر جان!
سەر بە فدای سر و سیما و صفایت کنم مادرجان!
مادر! مادر! مادر جان!
مادر جان! گرچە زندگی ات پر از ناملایمات است
اما خندەات غم گسار است و شادی آور است مادرجان!
مادر! مادر! مادر جان!
مادر جان! من دلتنگ دیدارت ھستم مادر جان!
شاھد مھر و وفا و گرمای نگاھت باشم مادر جان!
گرچە امروز دور از تو و وطن ھستم مادر جان!
تو و وطن امیدید برای زندگی ام مادر جان!
چون کە ندارم امکان زانو زدن پیش پای ات مادر جان!
بوسە می زنم از دور بر دستانت مادر جان!