متن ترانه
آسمان ابر بهاران تو کو
خیل آن مرثیه دارانِ تو کو
گویی انسان به تو بد کرده ستم
آن هواداریه یاران تو کو
گیتی انسان تو کو
جان جانان تو کو
گیتی انسان تو کو
جان جانان تو کو
(تکرار)جان تو کو
کوه و دریا تبه از کینه ی ماست
دشمنی شیوه ی دیرینه ی ماست
ما کمر بسته به تاراج خودیم
وقته نابودیه گنجینه ی ماست
انچه آیینه ی ماست
قلب در سینه ی ماست
انچه آیینه ی ماست
قلب در سینه ی ماست
(تکرار) سینه ی ماست
شهرو ده بی رمق از گردو غبار
روز روشن شده چونان شب تار
سیل و طوفان و زمین لرزه به پاست
نیست بر روی زمین جای قرار
چون نماند گل و خار
هستی آید به چه کار
چون نماند گل و خار
هستی آید به چه کار
(تکرار)به چه کار و به چه کار
مشاهده بیشتر