شهراد تورو دارم

تورو دارم مثل آینه رو به رومی
تورو داشتن که برام حس غروری
رویه شونه هایه بارون
سرمو تنها میزارم
میدونم غریبه هستم
ولی باز تنها می بارم
رفتی و دلم گرفته
تو هجوم سرد پاییز
دیگه چاره ای ندارم
با غمت شدم گلاویز
من بهونه ی تو بودم
کاشکی برگردی کنارم
دیگه دلخوشی ندارم
گریه کردن شده کارم
خش خش برگایه پاییز
تویه کوچه های غربت
دیدن دوباره ی تو
واسه من شده یه حسرت