شهریار راد خاطره تلخ

ی خاطره تلخ و
چشمای پر از اشکو
قلبی که ترک خورده
این عشقشه اینجاست
این حال پریشونو
این چهزه داغونو
دردایی که جا مونده
از اون دل بی احساس
این خونه تاریکو
چشمایی که بارونه
این مرگه که بعد از تو
حس کردنش اسونه
ابری هوام بی تو
لبریز غم و دردم
انگار توی این شبها
خورشیدمو گم کردم
میترسم از این کابوس
بی رحم و نفس گیره
تعبیر کدوم خوابه
از من تو رو میگیره
این سردی دستامو
خاموشی لبهامو
حسی که بدون تو
یخ کرده و میمیره
این خونه تاریکو
چشمایی که بارونه
این مرگه که بعد از تو
حس کردنش اسونه
ابری هوام بی تو
لبریز غم و دردم
انگار توی این شبها
خورشیدمو گم کردم