شهیار جوادزاده نه

فقط از تو میگم و می‌خونم
ای بهونه‌ی سرآغاز من
تو تموم شور و حس و حالم
تو صدای ساز و آواز من

وقتی هرطرف تو رو می‌بینم
مگه میشه از تماشا جا موند؟
مگه میشه از نگاهت رد شد؟
مگه میشه از تو رو برگردوند؟

بغض تو ابره و اشکت بارون
موی تو موج و نگاهت دریا
لحظه‌هایی که تو پیشم باشی
بی‌نیازم از تموم دنیا

از تو که دنیامی
مگه میشه رد شد؟
با تموم دنیا
نه... نمیشه بد شد

چشاتو وقتی ازم می‌گیری
خودمو از خودمَم می‌گیرم
توی تاریکی شب گم میشم
سخت می‌لرزه تنم می‌میرم

تن تو که تکیه‌گاهم باشه
مگه میشه از شکستن ترسید؟
مگه میشه با دو خورشید نگات
از شبِ بدون روزن ترسید؟

از تو که دنیامی
مگه میشه رد شد؟
با تموم دنیا
نه... نمیشه بد شد.