صادق رضایی تنهای تنهام

تو نگات رفتنو میبینم
گُر میگیره دلم تو سینم

اگه میبینی باز میخندم
از تو نه ولی از دنیا دل کندم

اگه میبینی باز میخندم
واسه اینه که یه بازندم

اونقدر که بهت وابستم
روی مهره ی سوختم شرط میبندم

تنهای تنهام یخ بسته دنیام
من تشنیه ی یه لحظه از اون خنده هاتم

لبریز دردم دورت بگردم

حتی اگه بمیبرمم باز چشم براتم

ما که از زندگی بی سهمیم
هر دو با خودمون بی رحمیم

بگو دلخوشی رو پس کی میفهمیم

تا کجا میره این بی راهه
راه من تا جنون کوتاه

جز خیال تو کی با من همراهه

تنهای تنهام یخ بسته دنیام
من تشنیه ی یه لحظه از اون خنده هاتم

لبریز دردم دورت بگردم

حتی اگه بمیبرمم باز چشم براتم