ضحی شمس نیرنگ

یارم از عالم سرو دلبرو ناز دخترو
با موتا کن با مونِ از عاشقا عاشق ترو
مِی تو از سنگه دلت،اهلِ نیرنگِ دلت
پای تو موندُم تا دلم افتاد تو چنگ دلت
جون نثارت میکنُم جاش تو چیکاروم میکنی
ای درست نیس هِی مونِ شُو زنده داروم میکنی
ای مو نمیخای خوب بوگو امشو نگفتی صُب بوگو
ای مو تو چشموی شما جای نمیگیروم بوگو
پارسال وفا داشتی الان اونم نداری
با مو صفا داشتی الان اونم نداری
قبلا ولی غم تو دلت بود نازنینوم
حالا که ما دیونت هستُم غم نداری