عرفان ادیب آرزوم شده

مگه ما چیمون از اینا که میان تو این کافه کمتر بود
ما که خنده هامونو نگاهمون به هم دیگه بهتر بود
اونا که با باکلاسی قهوه رو با سیگار میخورن
مثل ما نیستن که عقده هاشونو پشت یه دیوار بخورن

آرزوم شده آرزوت نکنم
رویامو تو سیگارم دود نکنمو
زود ندوام تا تو خیال
دستتو بگیرمو بوت نکنم
حرفاتو کنار هم نچینمو سرود نکنم
تو جواب بی محلیت سکوت نکنم

کاش دوباره دستمو بگیریو
واسه من یه شاخه گل بچینیو
همین که می‌خوام بگیرم
بذاری لای موهات
کاش دوباره وقتی که گریه میخوام
هیچی نگی مثل مامان بشی برام
وقتی خوابم برد بذاری سرمو روی پاهات

آرزوم شده آرزوت نکنم
رویامو تو سیگارم دود نکنمو
زود ندوام تا تو خیال
دستتو بگیرمو بوت نکنم
حرفاتو کنار هم نچینمو سرود نکنم
تو جواب بی محلیت سکوت نکنم