عرفان باتلاق

واسه جای برگشتن و موندنت، باید هرکاری کردیو پس بدی
میخوای باشی پیشم دوباره قبول، ولی این مسیرو تو باید بری

باید تک تک روزا و لحظه‌هام، همون ساعتایی که سوزوندیشون
دروغ و خیانت یا بازیگری، همه ضربه‌ها که زدی بینشون

دقیقا همونا رو با حوصله، میای میکشی میکنی تجربه
یکی خوردم و تا یکی میخوری، حسابامونو میکنی تسویه

ولی کوک سازم دیگه گم شده، چشام دیگه اون چشمای قبل نیست
رو لب آه ماتم‌زده از غمت، ببین خنده قلابیه اصل نیست

دیگه عشقی تو حرف و شعرای من، یا تو قلب بیچاره پیدا نشد
مث مرده‌ها پوستم و استخون، صدام غم زد و دیگه زیبا نشد

نگو حق نمیدم نبودی مگه، همونجایی که متن تابو شدم
تو توو لذت و خنده و خاطره، کنارش با گریه به زانو شدم

میون رفیق و میون غریب، نموند از وجودم دیگه آبرو
همه گفتن از تو باید بگذرم، ولی تا گلو رفته بودم فرو

«تب آرزو تو شب حسرتت، یه تعریف ساده بدون از منه
نیاد روزی که آدمیزادی توش، ببینه که تو چشم عشقش کمه»

نداشتم یه راهی که باشه فرار، نداشتم شبی که دیوونه نشم
نبود توی تقویم من روزی که، واسش عاشقی که میخونه نشم

ولی کوک سازم دیگه گم شده، چشام دیگه اون چشمای قبل نیست
رو لب آه ماتم‌زده از غمت، ببین خنده قلابیه اصل نیست

دیگه عشقی تو حرف و شعرای من، یا تو قلب بیچاره پیدا نشد
مث مرده‌ها پوستم و استخون، صدام غم زد و دیگه زیبا نشد