عرفان حسینی بگو شب کجایی

امروز تکرار دیروز چرا دیر میگذره
خستم اصلا نمیفهمم چی خوب چی بهتره
میخوای بری برو ولی رفتنتو کشش نده
وقتی میدونی نمیمونی از همون اول دل نده
دوس داری بگم از اون روزی که دلم پر بود
خنده هام همه سرد گلوم پر بغض بود
پر حرفم هنوزم مینویسم هرچند
دلم تنگه واسه اون روزایی که الکی هدر رفت
زیر بارون قدم زنون خیس تنم سرد
من تو خودم غرقم اثری نداره روم بدن درد
رفتن تو فقط یه زخم کوچیکه لای زخمام
تو کاری کردی که من خفه شم لای حرفام
دلیل امروز و فردام بیا ببین هنوز تنهام
اگه میبینی میخندم من گاهی لابه لای اشکام
خشک شد اون شاخه گلی که گذاشتم لای عکسات
جای دوتادستات هنوزم خالیه توی دستام
مینویسم از تو کلمه کلمه بهت دل دادم زدی بهش صدمه
بوی عطرت رو لباس تنمه مینویسم اینارو رو یه ورقه
شاید تو منو یادت رفته ولی من هنوزم به یادتم
چه باشی چه نباشی تو خیال خودم کنارتم
گاهی تو خاطره هات غرقم عکسات نمیخوره به دردم
نمیخوام باشی مثل قبلا خودمم نمیفهمم چیه دردم
جا گذاشتی یادگاری روزا خواب بگو شب کجایی
خوبه با کی حالت که دل کندن ازش محاله
دل میکنی میری تو ساده اونم مثل من هواتو داره
بگو خوبه باهاش حالت چیو نداشتم که داره
بگو سر به سرت میذاره دلش هوای دلتو داره
ولی سخته من سر میکنم روزامو بی تو شب میکنم
با شب بیداریام بد میکنم به خودم سخت بود ولی بلند شدم
فراموشت میکنم گلم از تو نه از خودم پرم
چرا دل به تو بستم از تو از همه دنیا خستم