علی اکبر جسمانی به حال من بخند

به حال من بخند گرچه عذاب کردن است
که خنده هاى تو براى قاب کردن است
به تاب و تب بده دلى که بند موى توست
که حُسن موى تو به پیچ و تاب کردن است


تو با دلم بمان نمانده جز تو دلخوشى
مرا به خنده اى چه عاشقانه مى کُشى
به دام مى کِشى مرا به هر بهانه اى
به چال خنده ات چه دام عاشقانه اى


دیوانه ام کن از این دیوانه جان بخواه
تو جان من شدى عزیزم بیش از آن بخواه
بُکُش به دلبرى بُکُش که عاشقانه است
عاشق شو و ببین دلم دیوانه خانه است


تو حرف مى زنى فقط سکوت مى کنم
تو ناز مى کنى من آرزوت مى کنم
در آرزوى توست که شمع فوت مى کنم

دیوانه ام کن از این دیوانه جان بخواه
تو جان من شدى عزیزم بیش از آن بخواه
بُکُش به دلبرى بُکُش که عاشقانه است
عاشق شو و ببین دلم دیوانه خانه است