علی رئوف لبخند رویایی

به خودم آمدم و آمدی و آتش عشقت به دل انداختی
ماه شب تاب دلم، عکس تو در قاب دلم
کار دل عاشقمو ساختی

بی تفاوت بودم با همه
تو فرق کردی واسم با همه
دل به تو بستم این اقرارمه
ماه قشنگم، خیلی دوس دارمت

چشمانت زحل منم خیره به آسمان
هوای عشق زد به سر این دل نیمه جان
بی تو سحر نمیشود غصه به در نمی‌شود

شاه بیت غزل تویی منم ترانه خوان
از تو گرفته رنگ آبی کل آسمان
ای مه دلنشین من به لب رسیده جان


با تو دریا چه حالی دارد دوتایی
من ماتم چون تو بی اندازه زیبایی
غرقت دریا، از آن لبخند رویایی

زیبایی ها، سرآغازش لبخند توعه
دست من نیست دلم اگر که پابند توعه
رنگ دنیام، دلیلش چشم خوش رنگ توعه

چشمانت زحل منم خیره به آسمان
هوای عشق زد به سر این دل نیمه جان
بی تو سحر نمیشود غصه به در نمی‌شود

شاه بیت غزل تویی منم ترانه خوان
از تو گرفته رنگ آبی کل آسمان
ای مه دلنشین من به لب رسیده جان