علی قادی هپروت

ماه همه جا با من میاد
خورشید همیشه پیشمه
اما اونی رو که میخوام
تنها غم هر شبمه
آسمون و ستاره هاش
ابتهاج با چارپاره هاش
حتی نمیتونن بگن
چه حسی داشتم من باهاش
با ضرباهنگ قدمات
باز راه برم کاشکی باهات
یا توی شطرنج نگات
دوباره بشم کیش و مات
چیزی نمیتونم بگم
از حسرتی که شده جمع
از خط به خط موی تو
یا اون چشمای جام جم
چند روز و هفته سال و قرن
پس باید از تو بگذره
بشه فراموشت کنم
حتی یه لحظه یه ذره
هرشب من شده سکوت
فکر نشستن روبروت
فکر نوازش نگات
وهم و خیال و هپروت
با ضرباهنگ قدمات
باز راه برم کاشکی باهات
یا توی شطرنج نگات
دوباره بشم کیش و مات
چیزی نمیتونم‌ بگم
از حسرتی که شده جمع
از خط به خط موی تو
یا اون چشمای جام جم