علی کاظمی جادوی نگاه

مجنون تری از من، لیلا ترم از تو
دیوانه ترینم من اگر بگذرم از تو
در قاب نگاهم، با خاطره هایت
دلگرمم و می خوانم از این غصه برایت
زیبایی محضی، ای دلبر نابم
از عطر خوش دامن تو مست و خرابم
دوریّ و نشستم در سایه ی غربت
برگرد و رهایم بکن از این همه حسرت
برگرد و بیا ای به فدای رخ ماهت
حالا که جهانم شده جادوی نگاهت
دل مانده به راهت
پاییزم و دلواپس باران منی تو
آیینه ی موهای پریشان منی تو
جانان منی تو
محرم راز منی
مهر نماز منی
خورده به عشق تو مسیرم
تا تو به من برسی
دل ندهم به کسی
پیش توام تا که بمیرم
ماه شبم تویی و
تاب و تبم تویی و
از غم دوریّ تو پیرم
دار و ندار منی
یار و قرار منی
در قفس عشقت اسیرم
برگرد و بیا ای به فدای رخ ماهت
حالا که جهانم شده جادوی نگاهت
دل مانده به راهت
پاییزم و دلواپس باران منی تو
آیینه ی موهای پریشان منی تو
جانان منی تو