فاضل تجلی تو رفتی

یه عالم غم وآه وافسردگی
گرفته شب و روزمو بعد تو
چه تاریک و متروکه اینجاشده
توخونه چقد خالیه جای
تنم خالی ازحس بودن شده
تمامش رو داده یه آدم به تو
نمیتونم حتی تصور کنم
بپوشم تن آدمی غیر تو
بدون تو سر میکنم قصه رو
بیا که داره کم میاره دلم
اگه برنگردی تانفس میکشم
من از تو از این آسمون دلخورم
چه شبها به یادت ستاره شمرد
چشایی که بعداز تو خوابش نبرد
بیاکه هجوم خیالت منو
به دنیای درهم شکستن سپرد
شکستی غرور دلی که همه
تپشهاشو به نفسهات سپرد
تو رفتی و این رفتنت باخودش
تمام وجودم رو از ریشه برد
بدون توبغضم رو وامیکنم
تورو زیر بارون صدا میکنم
قدم میزنم بی تو تا ناکجا
با آینده بی تو وداع میکنم
روشونم بذار گونه هات و ببار
بیابذرعشق و دوباره بکار
جوونه بزن توی این خستگی
شده بی تو خاک تنم شوره زار
مناجات من تاسحر یاد تو
تنم روح وجونم دلم پای تو
به دنیای داغون من پا بذار
رو چشمای گریون من جای تو
دل بی گناهم دیگه بعد تو
دوومی نیآورد وپژمرد و مرد
تو رفتی و این رفتنت با خودش
تمام وجودم رو از ریشه برد