فرزین آفر افسوس

افسوس روزای آشنایی مرد
انگار طوفان عشقمونو بادی برد
هیهات از چشای عاشق مشکیت
صد حیف هزار افسوس
ای داااد از جنون و شیدایی
فریاااد از غرور و خودخواهی
صد قرن هم کنار دیگر یار
باز من تنها و تو تنهایی
افسوس دلای ما دوتا لرزید
انگار هر شب چشای هر دو میبارید
هیهات از بلندای سیه مویت
صد حیف هزار افسوس
افسوس روزای آشنایی مرد
انگار طوفان عشقمونو بادی برد
هیهات از چشای عاشق مشکیت
صد حیف هزار افسوس
ای داااد از جنون و شیدایی
فریاااد از غرور و خودخواهی
صد قرن هم کنار دیگر یار
باز من تنهاو تو تنهایی