مانی احمدلو پرسه

پرسه میزنم تو خیابون
تو نیستیو میزنه بارون
میدونم میاد یه روزی
اشک حسرت تو نگامون
خنجر عشق تو سینه
اخر قصه همینه
فریادی از بغض و کینه
سهم من از تو همینه


میون دلواپسی ها منو جا گذاشتی رفتی
تو شبای بی ستاره تنها جا گذاشتی رفتی
رویای با هم بودنو بیا بسپاریم به باد
بعد تو حتی خودمو دیگه یادم نمیاد