مجتبی غراب شب آخر

یه شب دعوتم کرد سر کوچشون
به صرف یه مشت حرف نیمه تموم
یه کاره بهم گفت شب آخره
بهم گفت نمیخوام دیگه تموم
یه شب بعد خودم رفتم اونجا ولی
دیگه هیچی انگار مثه قبل نبود
میدونست سر کوچشونم ولی
عجیبه که عین خیالش نبود
هنوز یادمه از شب آخر تا دم خونتون گریه میکردم
چقدر هی بیام تا سر کوچتون هی نبینم تورو بی تو برگردم
هنوز یادمه چتری موی مشکی تو راه چشماتو بهم بسته بود
چقدر من دعا کردم اینجا بمونی
ولی قلبت از دست من خسته بود
ولی من هنوزم همون آدمم
که واسه تو قلبش کف دستشه
همون که رفیقاش میگن دیوونس
نزارین که تو خونه تنها بشه
هنوز یادمه از شب آخر تا دم خونتون گریه میکردم
چقدر هی بیام تا سر کوچتون هی نبینم تورو بی تو برگردم
هنوز یادمه چتری موی مشکی تو راه چشماتو بهم بسته بود
چقدر من دعا کردم اینجا بمونی
ولی قلبت از دست من خسته بود