محسن رفیعیان صد سال دیگه

بس کن تاکی میخوای
لج کنی بامن خسته شدم
یا این دلو بردار یا
بزاربمونه دسته خودم
کاش یکم ناز چشات بشه کمتر
بی محلیات حاله منومیکنه بدتر
صدساله دیگه بازم کسی نمیگره جاتو
من عاشقه چشاتم دست خودم نیست
اینکه یکی یجوری عاشق بشه که هیچ وقت
نتونه ی لحظه بی توباشه کم نیست
تو که باشی تو زندگیم باتو
میدنم میشه عوضشه دنیام
اگه برگردم به عقب بازم
هیچ کسی رو جز خودت نمیخوام