محمد حسین طیبی بغض

همیشه غرورم تو بغضم شکست
شاید هرچی تنها شدم حقمه
ک هرکاری کردم بازم آخرش
ی بازیچه بودم تو دست همه
ی روز بی هوا میرم از زندگیت
از این عشق دل مرده دست میکشم
ی روزی ک تنها شدی با خودت
از این رابطه پامو پس میکشم (2)
خیالت ک تسکین دردم نبود
نگاهت ی ترسی از این بازی داشت
حواسم بهت بودو چشمات ولی
ی جای تو این رابطه کم گزاشت
از آغوش تو بی هوا تا جنون
ی شب تا سحر غرق عشقت شدم
ی جوری ک مغرور بشی هر نفس
با این ضعف و دل تنگیه بیخودم
همیشه غرورم تو بغضم شکست
شاید هرچی تنها شدم حقمه
ک هرکاری کردم بازم آخرش
ی بازیچه بودم تو دست همه
ی روز بی هوا میرم از زندگیت
از این عشق دل مرده دست میکشم
ی روزی ک تنها شدی با خودت
از این رابطه پامو پس میکشم