محمد رمضانپور اشتباهی

صورتم میخنده اما سینه ام خاکستره
هی میگم عیبی نداره این روزا هم میگذره
هیچ کس مثل من این شب هارو باغم سر نکرد
هیچ کس تو این روزا حال منو باور نکرد


اشتباهی زنده هستم
اشتباهه موندنم
وقتی که دنیا و آدم هاش بد سوزوندنم

.هربلایی سرم اومد همه تقصیر دله
کاش میشد دلم یه جوری از وجود من بره
.
.
مثل پاییزان جنگل های غمگین شمال
من همون تلخی قهوم اون ته فنجون فال
.
من همون که داره میپاشه و دم نمیزنه

کسی تنهاییاشو با من قدم نمیزنه
.
.
اشتباهی زنده هستم.
اشتباهه موندنم
وقتی که دنیا و آدم هاش بد سوزوندنم
.
هربلایی سرم اومد همه تقصیر دله
.کاش میشد دلم یه جوری
از وجود من بره