محمد عابدینی راد نوازش

صدام کن صدات مثل یه لالایی میمونه
نگام کن چشات واسه دلم خط و نشونه
با این که هی گمم کردی
به داد لحظه های تو رسیدم
منی که اعتراف کردم
هنوزم با چشای تو رفیقم
دل میبردی که خواهشت کنم
ناز میکردی نوازشت کنم
تند میزد دل بخاطرت گلم
تا فهمیدم که عاشقت شدم
شدی حاکم این قلبم کی از تو بهتره
تموم خاطرات من باتو قشنگتره
چی اندازه یه لبخندت ازم دل میبره
کسی برام نمیشه تو اینو یادت نره
من هرشب حسمو با تو مرور میکنم
کنارت ساده از دنیا عبور میکنم
من این شهرو از عشقت پر نور میکنم
همین که پیشمی حس غرور میکنم