محمد علی باوفا هشتمین خورشید

تو این روزایی که هوا
پر از غبار غصه هاس
گنبد و ایون طلات
پناه دلشکسته هاس
خسته تر از همیشمو
از راه دوری اومدم
خسته تر از همیشه با
دل شکسته در زدم
منم مث کبوترات
پرکشیدم به سمت تو
فقط دخیل تو شدم
تا که بدی حاجتمو
رواق رو به صحن تو
تموم آرامش من
ای هشتمین خورشید عشق
این بیقرارو پس نزن
تو رو به غربتت قسم
غربت چشمامو ببین
تو حال این شکسته رو
می دونی حتما به یقین