محمد فردوسی جانا

ای در رهت دل بی قرار ،ای همدم و لطف خدا جانا بیا ،جانا بیا
ای یاور هر بینوا، جویم تو را در هر کجا ، جانا بیا جانا بیا
هر دم پرم من سوی تو ،آشفته ام چون موی تو ،جویم به هر در کوی تو ،جانا بیا ،جانا بیا
ماندم اسیر و نغمه خوان در حلقه گیسوی تو جانا بیا جانا بیا
گفتی بیا ،من آمدم در گوشه دل ماًمنم ،ای تو همه کس بی کسم،جانا بیا جانا بیا
من عاشق و شیدای تو ،سرگشته و رسوای تو گویم مدامم نام تو ،جانا بیا جانا بیا
غرق وجودت یوسفا، آیم به کویت با نوا پرّم تا عرش علا جانا بیا جانا بیا
ماندم اسیر و نغمه خوان در حلقه گیسوی تو جانا بیا جانا بیا جانا بیا