محمد نوبختی واست میمیرم

تو رفتی و من تنها شده ام
آواره این شبها شده ام
تقصیر منه اما تو ببخش
دیوونه این چشماتو ببخش
باید بی کسی هامو باور کنم
تا وقتی ک باور نداری منو
میترسم یه روزی از این روزها
نباشی و تنها بذاری منو
دارم آسمونم رو پر میکنم
با این بغض هایی ک سنگین شده
روی شونه های همین بی کسی
در این لحظه هایی که غمگین شده
این حسی که دارم با تو خیالی نیست
هیچ جای قلب من از تو خالی نیست
میدونم حال تو مثل من دلگیره
میدونی قلب من واست میمیره
باید درد دل هامو با کی بگم
بگو از کدومش شکایت کنم
چجوری ببینم دیگه نیستی
چجوری مگه میشه عادت کنم
دارم آسمونم رو پر میکنم
با این بغض هایی ک سنگین شده
روی شونه های همین بی کسی
در این لحظه هایی که غمگین شده
این حسی که دارم با تو خیالی نیست
هیچ جای قلب من از تو خالی نیست
میدونم حال تو مثل من دلگیره
میدونی قلب من واست میمیره