محمد یوسفی قله ی قاف

میرسونم خودمو به کوچتون وقتی که بارونه هوا
بد عادتم کردی خودت خواستی برام باشی دوا
حالا بیا جمع کن از این کوچه من هوایی رو
عاشقتم حتی سرم بیاری هر بلایی رو
من که دریا رو با تو میخام
با تو قله قاف و میام
اسم تو توی گردنمه
حتی پیری رو با تو میخام
گل گلدون قلب خودم
خوبه سایبون تو شدن
پر عطرته کل هوام
با تو خوبه دیوونه شدن
قابل تحسینه چشات
اسلحه پشت نگات
تیر خلاص و میزنه
نگم از اون لحن صدات
جنگل موهاتو نگم
صورت زیباتو نگم
چشم حسودات بشه کور
از تب دستات که بگم