محمدرضا عشریه سفر بخیر

هوا خیلی خفس
چقد تنگه نفس
میدونست که غماشو میخرم به جون
چه سردرد بدی
چه بغض ممتدی
کجا رفتی بگو شدم نصفه جون
چه سال سختیه
پر از بدبختیه
یه چند وقته غمه فقط توو خنده مون
تموم شد صبر من
همینجاست قبرمن
به هیچ کجا نمیرسه صدای ضجه مون
عزیز من سفر بخیر
رفیق من سفر به خیر
سپردمت به دست خاک
همه کسم سفر بخیر
کجا میری بدون من
اتیش نزن به جون من
یه فکری کن به حال این
غمای بی امون من