محمود کاظمی یادم کن

آه حال مرا کسی نداند
دریای غم پایان ندارد
بعد تو از من یارا چه ماند
تو شعری عاشقانه ای که قلب من تمام شب
آن را برای خود بخواند
من رفته ام از یاد تو
اما تو در خیال من
تا به ابد باید بمانی
یادم کن، که من چو شمعی رو به بادم
یادم کن، که غیر از تو رفت از یادم
یادم کن، که بودنت را من محتاجم
یادم کن، ای یار
تمام شب میان غم ها
در خاطرم تنها تو بودی
چه خوش میان این هیاهو
قلب مرا از من ربودی
تو لحظه لحظه با منی
من جامم و تو باده ای
به که چه شیرین غمی ای یار
مرا مران مرا بخوان
ویران مکن مرا بساز
من زخم و تو مرهمی ای یار
یادم کن، که من چو شمعی رو به بادم
یادم کن، که غیر از تو رفت ازیادم
یادم کن، که بودنت را من محتاجم
یادم کن، ای یار