مسعود مالمیر آرزوی محال

از چشام دل کندی
شکستم تو خودم دردام و
نموندی کنارم
که با تو بسازم فردام و

ببین خیس ِخیسم
زیر بارون خاطراتت
دلم تنگه تنگه واسه
چشمای بی قرارت

رفتی و دنیام
بی تو شده از همه خالی
تو رو میخوام،
چه آرزوی دور و محالی

چشام و میبندم
دستام و میزارم تو دستات
دیوونه شدم باز
با جادوی حرفات



دوست دارم اما
گرفته یکی دیگه جام و
یادت باشه یک شب گرفتی
تو از من خدام و

یه دردی تو سینه َم
نمیزاره شبو بخوابم
رفیقم یه بغضه
که میده من و هی عذابم