مسعود پایان تلخ

گم شدیم تو روز پیدا تو شب
ما گم شده تو آرزوی پیدا تو دردیم
خوشبختی رو از دور تماشا کردیم
ماتو بازی زندگی بودیم ذخیره تقدیر
زدم فریاد دردمو کوه شد زندگی دردامو ندید
کور شد زندگی یه قدم رفتم ده قدم رفت
دور شد زندگی خسته از زندگی رسیدم
ب خیابون رفاقت در بیراهه وترس
پر سیاهیو شب
پر خنجرو زخم
تو رفاقت قول دادم تاپای دارو
همون رفیق کشید چارپایه زیر پارو
افتادم بی نفس وسطای راه
زخمی تنها خسته راه
ی بیراهه دیدم از دور اولای جاده
زیبایی چشمامو نعشع کرد
تیغی از چشماش قلبمو خونه کرد
زل تو چشام قدم میزد آروم ب سمت من
دستش رو سینش دست دیگش
اشاره ب قلب من نزدیک شد آروم
لعنت ب دستای تقدیر سیامون
لعنت ب پاهایی ک رفت تو دلامون
لعنت ب سیاه ترین شبم زیر بارون
اه گفت خمار عشقم اومد ساختمش نعشه رفت
گفت پول نداری گفتم دارم کلی حرف
الان باعشقش زدن ی چاه نفت
تنها بی کس پخش زمین
سایم رو دیواره غرق همیم
گفت کشتیات سوخت گفتم ساحلم سوخت
تو آرامش نوازش دستای دروغ
گفت درک کن طوفانو بشکن قانونارو
مث اون گرگی ک میشکنه قانونای چوپانو
بس کن ناله هاتو پر کن چاله
با کلمه طی کن پیچو خم جاده هاتو
حقیقت طوفانو کشیدم تو سینم
تا با تیکه های قلبم دریارو ببینم