مسیح خسروی حسرت

کسی سراغم نمیاد تو هم رفتی مثل همه
همدم من پیری شد و موی سپید یه عالمه

من دیگه جایی ندارم روی زمین بدون عشق
دنیا بدون تو برام فقط یه جای مبهمه
کجای این دنیا برم بدون تو مسافرم

تنهاتر از تنها شدم جدا از این مردم شدم
همدم رسوایی شدم من موندم و درد خودم
من موندم و درد خودم

تنهاتر از تنها شدم جدا از این مردم شدم
همدم رسوایی شدم من موندم و درد خودم
من موندم و درد خودم

باور نمی کردم یه روز تو از نگاهم بگذری
دست منو رها کنی بهم بگی باید بری
باور نمی کردم یه روز دستات نباشه مال من
تو کوچه های شب زده حسرت بیاد دنبال من