مهدی ابوطالبی آخرین دیدار

این آخرین دیدار ما بود
تو ذهن خلوت و دلگیر کافه
تو فنجون طعم تلخ رفتن تو
از این دلشوره ها ذهنم کلافه

روزای من بی تو گذشتن
نشستم توی کافه پشت و اون میز
تو رو اصلا نمی دونم ولی من
مثل فنجون قهوه از تو لبریز

گفتم میری دیگه حس ام به تو کم کم میمیره
روزی عشقی تازه جاتو تو قلب من می گیره رفتی اما یادت هر روز منو دیوونه تر کرد رقص موهات تو باد از خاطرم هرگز نمی ره

کی گفته به تو
خوبه حالم
تلخی تو موند
توی فالم
بارون می زنه
یاد تو می افتم

حال دلمو
کی می دونه
تنها شده و
بی تو خونه
راهی شده ام
تو بارون نم نم