مهدی ایزدی مادر

مثل پروانه به دور تو بگردم کمه بازم
واسه موهای سفیدت همه دنیامو می بازم
روی پاهاش دل من وقتی که هستی دیگه بند نیست
صد هزار تا شب یلدا مثه موی تو بلند نیست

عاشقم عاشق اون حالت زیبای نگاهت
مادر من همه جا باشه خدا پشت و پناهت
من با چشمای خودم عشق و تو چشمای تو دیدم
پیله کردم به تو پروانه شدم با تو پریدم

دور تو بگرده این دلی که لبریزه نگاته
همه ی دنیای من خلاصه تو برق چشاته
لب اگه تر بکنی دنیا رو پای تو میریزم
مثل تو که عمرتو به پای من ریختی عزیزم

صورت ماه تو رو میبینم و غم میره یادم
چقدِ خووب میتونه باشه اخه قلبِ یه آدم

برفیِ شقیقه هات نشونه از روزای دردِ
چین روی صورتت قشنگی هاتو کم نکرده
شونه های تو قشنگترین پناهه گریه هامه
شب گرفته از چشای تو یه آسمون ستاره
اسممو صدا بزن ک جون من تویی عزیزم
توصدات مسکنه برای این دل مریضم