مهدی حق شناس آشوبم

خیالم رفته بازم سمت چشمات
دو تا چشم سیاه غرق اشکت
اگر گاهی دلت تنگ صدام شد
بدون من موندم اینجا چش به راهت

بیا از کوچه ما هم گذر کن
بیا باران بشو بارانی ام کن
مرا یک لحظه دیدار تو کافی است
بیا این عاشقت قربانی ام کن

آشوبم و تو هیچ ندانی که چه حالم
با یاد تو آرام گرفته است خیالم
با دلهره گفتم که اگر بی تو بخوابم
این خاک گرفته است تمام تن و جانم

بیا یک شب مرا غرق خودت کن
بیا یک شب بمان تا زنده باشم
مرا امشب اگر دیگر نبینی
نمی خواهم که فردا زنده باشم

آشوبم و تو هیچ ندانی که چه حالم
با یاد تو آرام گرفته است خیالم
با دلهره گفتم که اگر بی تو بخوابم
این خاک گرفته است تمام تن و جانم