مهدی قنبری اشتباه

واقعا نمیدونم چرا
خیــلی خوب بودی
حداقل برای من
شآیدم...
من کم توقع بــودم
برام مثل تک ستاره ی تو آسِمون بودی
یه دل نه صَــــد دل عاشِقت شدم
قلبم برات پَر میــکشید
وقتی خنده رو لبات نقش می‌بست
باد موهاتو افشون میکرد
وقتی تُــو اِسم منو به زبون میاوردی
چشم تو چشم میشدیم
انگار آرزویی دیگه نداشــتم
که بخوام بهش برسم
دست خودم نبود...
هیچــی مثل تو برام به چشم نمیومَد
میدرخشدی واسم
حالم خوب بود با تو
کنار تو ، کنار تو ، کنار تو...
یادش بخیر
هر سه شنبه رو همون نیمکت همیشگی می‌نشستیم
تو حرف میزدی
من گوش میدادم
باور میکردم
تموم دروغاتو
دوستت دارماتو
آخرشم نفهمیدم چرا؟!
مگه من برای تو چی کم گذاشتم
من که حتی وجودمو برای تو کنار میذاشتم
لعنت به تو به خاطراتمون
لعنت به من احمق که تو رو حتی بیشتر از خودم دوست داشتم
چقدر اشتباهی رفتم مسیر زندگیمو
همه روزامو شبامو با تو تباه کردم
با یادت با رویاهات
چقدر ساده بودم
من احمقو بگو که فقط خنده هاتو میخواستم
ولی تو...
دیگه نمیگردم
نمیگردَم دنبالِ کِسی که اَز قَصد گُمَم کَرد !